این محرم و صفر است که .

در آستانه ماه محرم هستیم
ماه محرم یکی از زمان هایی است که میتواند محک مناسبی برای اعتقادات ، افراد ، بینش ها و برخی موارد دیگر باشد

قرآن شهادت را یک داد و ستد معرفی می کند. داد و ستد از نوع تمام و کمال

هر آنچه آدمی دارد واگذار می کند و روزی گرفتن نزد اله ، جنت و زندگانی جاوید می یابد

مصداق عالی شهید ، کشته شدگان کربلا و شخص امام حسین علیه السلام هستند

یکی از کارکردهای مناسبت ها ، از هر نوع ، دینی یا ملی ، نمادسازی است ؛ الگو پردازی است

کاری که می بایست قاعدتا ، آثار مناسبت را زنده و به روز نگه دارد.
واقعه محرم از این قاعده مستثنی نیست

شاید جمله معروف "کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا" اشاره یی به همین مفهوم داشته باشد

یعنی عاشورا یک برش زمانی و کربلا یه قطعه ی مکانی صرف نیست که اگر بود در همان سال ۶۱ هجری می ماند و در رگ و ریشه مذهب تشیع جریان نمی یافت

پس هرگونه نمادسازی تا جایی ارزشمند است که در راستای انتقال مفاهیم عالی پشت سر خود ، درست عمل کند و وسیله تلقی شود نه هدف

حتی آن مفاهیم عالی نیز با اینکه مورد هدف نمادهای ساخته شده اند اما مقصد نهایی تلقی نمی شوند و می بایست نماد ها را در خدمت محرم ، محرم را در خدمت تعریف دین و دین را به عنوان وسیله قُرب حضرت حق ، دانست و به دیگران دانسته نمود